Ahmak Dost

Ahmak Dost

Ahmak Dost

Ormanda bir boğa yılanı ayıya musallat olmuştu. Beline sarılmış ayıyı sıkıştırıyordu. Ayı can havliyle bağırıyor, yardım istiyor, çırpınıyordu. Bu sırada oradan geçmekte olan bir adam bağırışı duyup geldi; kılıcını çekip yılanı öldürdü. Ayı rahat bir soluk aldı. Ve kendisine iyilik yapan adamın peşini bırakmadı. “Hayatımı kurtardın, seninle dost olmak ve hizmetine girmek istiyorum” dedi. Adam istemedi ama ayının üstelemesi karşısında zorunlu kaldı: “iyi o halde…” dedi. “Gel”

Ayı artık adamın evinin önünden ayrılmıyordu. Konu komşu uyardı adamı: “Ayıdan dost olmaz. Ahmak bir dosttansa akıllı düşmanın olsun. Başına bir bela geleceğinden endişe ediyoruz. Def et gitsin”

Tüm bu uyarılara rağmen adam ayının bağlılığını gördüğü için farklı düşünmeye başlamıştı. Bu yüzden “beni kıskanıyorlar: onun gibi güçlü bir yardımcım olduğu için çekemiyorlar” diye düşündü ve uyarıları dikkate almadı.

Günlerden bir gün, ormana odun kesmeye gitti.Tabi ayıda yanında. Uzun bir süre odun kestikten sonra yorulup bir ağacın gölgesine uzandı. Ayı da yanına çöktü. Biraz sonra bir sinek gelip adamın yüzüne kondu. Ayı, efendisine hizmet etmek için sineği kovdu. Sinek dolanıp tekrar adamın yüzüne kondu, ayı bir daha sineği kovaladı. Bu durum uzun süre böyle sürdü. Ayı sonunda sinirlendi ve sineği öldürmesi gerektiğine karar  verdi. Ve en yakındaki iri taşı alıp geldi .Olanca gücüyle adamın yüzüne vurdu. Başından ağır yaralanan adam oracıkta öldü. Dostlarını dinlemenin cezasını hayatıyla ödedi.

Bu öyküde ayı, adama iyi niyetli ama “ahmak dost” gibi zarar veriyor. Hayata dair iki ders var öyküde; Birincisi, iyi niyetle yapılan kötülüklerin de olabileceği. Dostluk kurarken sorgumuzu doğru yerden yapmalıyız.

“Cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşelidir” unutmamalı.

İkincisi ve üzerinde daha çok durulması gereken ders, önyargıdır. Öyküdeki kişi ayı konusunda kendisini uyaranlara “beni kıskanıyorlar” diyerek önyargıyla bakıyor. Bir insan ben her şeyi biliyorum diyorsa o kişide gerçeklik körlüğü oluşur. Ayı adama bağlandıkça adamda duygusal körlük oluşuyor. Ayının yanlış yapabileceği gerçeğini göz ardı ediyor. Başkalarının yorumlarını yanlış anlıyor.

Mevlana bu davranışa dönük demiş ki: “ cahil ve ahmak bir dostunuz varsa onun her davranışını olduğu gibi kabul etmeyin” İnsan her şeyi bilemez. Başkalarının düşüncesine her zaman ihtiyaç vardır.

Tüm yazılarım için lütfen 👉 Buraya Tıklayın

Ahmak Dost…